Bir gün Nuşirevan'ın meclisinde üç tane hikmet ehli zat toplanmıştı. Aralarında konuşurken söz, en zor ve en kötü şeyin ne olduğu konusuna geldi.
Rumlu hikmet ehli zat: ⁃ "En zor ve en kötü şey, fakirlikle beraber olan yaşlılıktır" dedi.
Hintli hikmet ehli zat: "En zor ve en kötü şey; üzüntü ve kederlerin çokluğuyla beraber bedenin hasta olmasıdır" dedi.
Hâkim Bezer Cumhur ise şöyle dedi: ⁃ "En zor ve en kötü şey; ölümün yaklaşması ve kötü ameldir."
Hikmet ehli zatlar, Hâkim Bezer Cumhur'un görüşünün doğru olduğunu kabul ettiler ve onun görüşünü benimsediler.
(Rûhu'l Beyan 2/47)
HİSSE
Gerçekten de öyledir. Zira diğer hikmet ehli zatların söylediği şeylerin, bir çıkış yolu vardır, onlardan bir şekilde kurtulmak mümkündür. En azından bunlar, dünya hayatının bitmesi ile geride kalacaktır.
Fakat eceli yakın olup, ameli de kötü olan kimsenin işi çok zordur.
Kötü amellerini iyiliğe çevirecek, yaptığı kötülükler kadar iyilik yapacak zaten vakti kalmamıştır.
Kötü amel, imansızlık ise ki, Allah muhafaza eylesin, onun zaten kurtuluşu yoktur.
Kötü amelden kasıt; günahlar ise, ölümün şiddeti, kabir azabı, mahşerin sıkıntısı kendisini beklemektedir.
Allah-u Teâlâ bizi; "İnsanların en hayırlsı; ömrü uzun olup, ameli güzel olandır." (Tirmizi, "Zühd":2329.) hadisi şerifinin sırrına mazhar eylesin. Amin.
Ruhul Beyandan Kıssalar Ve Hisseler İsmail Hakkı Bursevi (k.s.)
EmoticonEmoticon